Σκεψεις για την αλλαγη πλευσης

Ένα δεύτερο μέρος αυθόρμητης καταγραφής κάποιων σκέψεων – προτάσεων αποτελεί η παρούσα προσπάθεια. Φιλοδοξία της, να καταγράψει όλα όσα συζητούμε μεταξύ μας αναζητώντας να αλλάξει ο τόπος μας πρώτιστα και μετά η χώρα. Καμία «τρόικα» και κανένα «κουαρτέτο» δεν χρειαζόμαστε για να συμμαζέψουμε πρώτα και μετά να αλλάξουμε τα του οίκου μας. Τόλμη χρειάζεται ή και φαντασία. Και διεκδίκηση εκεί όπου δεν αρκεί η δική μας βούληση. Ιδού λοιπόν κάποιες ακόμη σκέψεις – προτάσεις που ΦΩΝΑΧΤΑ παρατίθενται προς την μουδιασμένη από τις εξελίξεις σιωπηρή πλειοψηφία με τη φιλοδοξία να γίνουν και δικό της κτήμα, και δική της πρόταση και δική της ελπίδα. Το δικό της μνημόνιο.
Η αξιοποίηση των πανεπιστημιακών τμημάτων
 
Στο Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης υπάρχει και λειτουργεί Εργαστήριο Δενδροκομίας-Κηπευτικών- Ανθοκομίας. Δεν υπάρχει φαντάζομαι καταλληλότερος φορέας να αναλάβει να αλλάξει την όψη του Πανεπιστημιακού campus της Κομοτηνής – ή και της Ξάνθης ή του περιβάλλοντα χώρου του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης. Η συμβολή του παραπάνω εργαστηρίου θα μπορούσε να έχει μεταλλάξει όλους τους παραπάνω χώρους, καθιστώντας τους προσβάσιμα άλση αναψυχής και περιπάτου όχι μόνο για τους φοιτητές αλλά για όλους κατοίκους της περιοχής.
 
Ανάλογες δε προοπτικές πρακτικής εφαρμογής όλων των θεωρητικών γνώσεων θα μπορούσαν να υπάρξουν και για τα δύο πανεπιστημιακά τμήματα που φιλοξενούνται στην Ορεστιάδα, του Τμήματος Αγροτικής Ανάπτυξης αλλά και του Τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων. Για το τελευταίο, η Δαδιά αλλά και το παρθένο Δάσος της Ροδόπης μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν το επίκεντρο της πτυχιακής ή και μεταπτυχιακής ενασχόλησής τους, σε συνεργασία με τους Φορείς Διαχείρισης που υπάρχουν.
 
Αλλά και περαιτέρω, με βάση τη συμβολαιακή γεωργία, ή και τη θερμοκηπιακή καλλιέργεια στην ευρύτερη περιοχή της Ορεστιάδας (και όχι μόνο), το Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης θα μπορούσε να συμμετέχει ενεργά ακόμη και στην αλλαγή των διατροφικών συνηθειών των φοιτητών του Πανεπιστημίου, συνδέοντας σε πρώτη φάση τη σίτιση των φοιτητών κατά ένα σημαντικό μέρος με κατανάλωση οπωροκηπευτικών που θα παράγονται υπό πανεπιστημιακή επίβλεψη.
 
Ο τομέας του Εμπορικού Δικαίου, αλλά κυρίως το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών Κομοτηνής δεν μπορεί να απουσιάζουν από πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται από τα Επιμελητήρια (όπως το Ελληνοτουρκικό Εμπορικό Φόρουμ) στα πλαίσια ανάπτυξης του βαλκανικού εμπορίου. Το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών μπορεί και έχει τη δυνατότητα ποικίλης συνδρομής στην οργάνωση και επιστημονική στήριξη τέτοιων εκδηλώσεων. Μπορεί και έχει την δυνατότητα να συνδράμει επιστημονικά ακόμη και στις περιφερειακές εμπορικές εκθέσεις που διοργανώνονται, όπως αυτή της ΘΡΑΚΗΣ με τη συνδρομή της HELLEXPO.
 
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Ροδόπης ίσως είναι ο μόνος εφετειακός σύλλογος που δεν έχει δραστηριοποιηθεί στην καταγραφή της σημαντικής νομολογίας που παράγεται κυρίως από τα Εφετεία που φιλοξενούνται στην Κομοτηνή, μολονότι έχει στους κόλπους του και Πανεπιστημιακούς και το σημαντικότερο έχει στα …πόδια του το Τμήμα Νομικής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου. Η καταγραφή αυτή πρώτιστα θα συμβάλλει στην αναβάθμιση της ποιότητας της απονομής δικαιοσύνης στην ευρύτερη περιοχή, προς όφελος της περιοχής μας.
 
Ανάλογα, όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα, έχουν να επιδείξουν ένα σημαντικό αριθμό εργασιών που αφορούν είτε άμεσα είτε έμμεσα την περιοχή της Θράκης. Πρόκειται για ένα πολύτιμο θησαυρό γνώσης που παραμένει ανεκμετάλλευτος στη διάδοση του οποίου θα μπορούσαμε να στοχεύσουμε, υπό την αρωγή και καθοδήγηση των πανεπιστημιακών καθηγητών. 

Το τέλος χρήσης των οδών

Το τέλος χρήσης και συντήρησης εθνικών οδών (ή και του επαρχιακού δικτύου) η γνωστή σε όλους Vignetta, αποτελεί μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική στο εξωτερικό για τα αυτοκίνητα με αλλοδαπές πινακίδες που εισέρχονται στην χώρα. Κάποια εκατομμύρια ευρώ χάνονται από την έλλειψη θέσπισης ανάλογου τέλους και στην Ελλάδα. Έτσι θα περιοριστεί και το επικίνδυνο φαινόμενο να κυκλοφορούν στην Εθνική Οδό πληθώρα από νταλίκες που επιλέγουν να κινηθούν στο εθνικό δίκτυο για να αποφύγουν τα διόδια στην Εγνατία Οδό. Η αναγκαιότητα θέσπισης του τέλους έχει επισημανθεί πολλές φορές από πολλούς. Ας είναι αυτή η τελευταία υπενθύμιση. 

Τα Δικαστήρια της Ορεστιάδας

Τα Δικαστήρια στην Ορεστιάδα στεγάζονται σε ένα νέο δικαστικό μέγαρο, δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες του εκεί Πρωτοδικείου. Το μέγαρο αυτό που σε όγκο και δυνατότητες προσιδιάζει με αυτό της Κομοτηνής, συνεπάγεται και ένα υψηλότατο κόστος συντήρησης και θέρμανσης. Την ίδια στιγμή περιφερειακές και δημόσιες υπηρεσίες φιλοξενούνται σε μισθωμένους χώρους ιδιωτών ενώ κάλλιστα και αυτές θα μπορούσαν να συστεγαστούν εκεί. Με δεδομένο ότι ο Βόρειος Έβρος δεν αναμένεται τα επόμενα χρόνια να αποκτήσει 500.000 κατοίκους ώστε να λειτουργήσουν τα εννέα ακροατήρια που το Μέγαρο αυτό διαθέτει, αρκεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης να δώσει το πράσινο φως για την συστέγαση στο χώρο και άλλων Υπηρεσιών. 

Η Τσανάκλειος

Η Τσανάκλειος –επιτέλους μετά από χρόνια- ανακαινίζεται για να φιλοξενήσει την Δημοτική Βιβλιοθήκη. Μια ιδέα για τον ισόγειο και αύλειο χώρο είναι η λειτουργία ιντερνέτ καφέ – με συνδρομή και κάρτα μέλους της Βιβλιοθήκης – και ταυτόχρονα να μπορούν να φιλοξενούνται διάφορες εκδηλώσεις για το βιβλίο και όχι μόνο. Στόχος να είναι η οικονομική και λειτουργική αυτοτέλεια και αυτάρκεια της βιβλιοθήκης και παράλληλα το άνοιγμά της στη νεολαία της πόλης. Να μπορεί κανείς επίσης – μέσω του διαδικτύου – να συνδέεται με μια σειρά από άλλες βιβλιοθήκες της χώρας και του εξωτερικού.
 
Κι ο στόχος αυτός της οικονομικής αυτοτέλειας δεν θα πρέπει να καταλαμβάνει μόνο τις βιβλιοθήκες. Κι άλλα δημοτικά κτήρια παραχωρούνται σε συλλόγους άνευ οιουδήποτε ανταλλάγματος στα πλαίσια της εξυπηρέτησης του «συλλογικού» σκοπού τους. Συχνά δε λείπει ακόμη κι αυτός ο συλλογικός σκοπός, αλλά, αυτό είναι μια άλλη ιστορία… Προς ενημέρωση, στο Δήμο Αλεξανδρούπολης πληρώνουν αντίτιμο ακόμη και οι Σύλλογοι που χρησιμοποιούν τα σχολεία. Για την εκμάθηση παραδοσιακών χορών ή και …ζούμπας. 

Το ελεύθερο κάμπινγκ

Αν δεν μπορούμε στην παραλία Φαναρίου να ελέγξουμε το ελεύθερο κάμπινγκ – το οποίο δια νόμου απαγορεύεται – να οριοθετήσουμε έναν χώρο φιλοξενίας του. Με την διαμόρφωση στοιχειώδους υποδομής και την καταβολή αντιτίμου. Ασχέτως εάν οι παραθεριστές αυτές καταλαμβάνουν τη λωρίδα που ανήκει στα τουριστικά ακίνητα ή όχι. Πάντως θα πρέπει να επισημανθεί ότι το υφιστάμενο κάμπινγκ έχει θέσεις κενές για την φιλοξενία όλων αυτών. Τουλάχιστον φέτος… 

Η φύλαξη των γηπέδων

Αγγίζει τα όρια της παράνοιας η φύλαξη των γηπέδων και της δράσης των λεγόμενων οργανωμένων οπαδών να γίνεται από την Ελληνική Αστυνομία με το τεράστιο αυτό κόστος να πέφτει και πάλι στους ώμους των φορολογούμενων. Όπως και στις συναυλίες, οι ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης να αναλαμβάνουν το ρόλο του «διαιτητή στις κερκίδες» και οι ποδοσφαιρικές (κλπ) εταιρείες να είναι συνυπεύθυνες για την αποκατάσταση όλων των ζημιών, εντός κι εκτός γηπέδου, των οπαδών τους. Μοντέλα πάταξης του χουλιγκανισμού (ακόμη και της αισθητικής ρύπανσης που προκαλεί) υπάρχουν στο εξωτερικό και μάλιστα πολύ πετυχημένα… Το μόνο που χρειάζεται είναι η προσαρμογή τους στα ελληνικά δεδομένα. Το κράτος αλλά και η κοινωνία ολόκληρη μόνο κέρδος θα είχε από τον περιορισμό των …θερμοκέφαλων. Έτσι όταν την επόμενη φορά οι οργανωμένοι οπαδοί πχ του Παναθηναϊκού εισβάλλουν στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς και το αλώσουν (κυριολεκτικά) υπεύθυνη θα πρέπει να είναι η ΠΑΕ. Ομοίως κι αν οι οπαδοί πχ του Ολυμπιακού εκτονωθούν στους τοίχους της παλιάς Νομικής και πάλι η ΠΑΕ να πληρώσει τα …σπασμένα της συμπεριφοράς που όχι απλά ανέχεται αλλά καλλιεργεί.
 
(Υ.Γ.: Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω πώς και γιατί εξαιρέθηκε η ΠΑΕ Πανθρακικός από την ετήσια ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ συνδρομή της προς το Εμπορικό Επιμελητήριο Ροδόπης.) 

Τα στρατιωτικά πρατήρια και οι ταβέρνες των στρατιωτικών

Η λειτουργία των στρατιωτικών πρατηρίων ποτέ δεν κατάλαβα ποιον απ’ όλους εξυπηρετεί, ιδίως όταν σε αυτά μπορούν να εισέλθουν, νόμιμα ή παράνομα, πλείστοι όσοι εκ των συμπολιτών μας. Ίσως εξυπηρετεί μόνο την παραοικονομία και τη συχνά αδιαφανή δράση ορισμένων εκ των στρατιωτικών. Ο ρόλος του στρατού είναι άλλος και παντελώς διάφορος από αυτόν που θέλουν ορισμένες τέτοιες ενέργειες να του προσδώσουν.
 
Το ίδιο ισχύει συχνά και για τις λεγόμενες Λέσχες Αξιωματικών, ιδίως όταν αυτές είναι εγκατεστημένες σε μεγάλα αστικά κέντρα, ή τις παραθαλάσσιες ταβέρνες που στήνονται στο όνομα του στρατού και κατ’ ουσίαν ασκούν αθέμιτο ανταγωνισμό στις επιχειρήσεις. Η απασχόληση σε αυτά μονίμων ή και στρατεύσιμων για την …ψυχαγωγία και την παροχή υπηρεσιών στις οικογένειες – εν τη ευρεία έννοια – των αξιωματικών επιβαρύνει τον ελληνικό στρατό όχι μόνο με πρόσθετες δαπάνες αλλά στερώντας του και το έμψυχο υλικό που έχει ανάγκη. Δεν είναι δε καθόλου τυχαίο ότι η στρατιωτική θητεία έχει την εικόνα της …αγγαρείας. Και μόνο της αγγαρείας. 

Οι γνωμοδοτικές επιτροπές

Οι γνωμοδοτικές επιτροπές επενδύσεων που λειτούργησαν και λειτουργούν είχαν πάντοτε έναν διακοσμητικό ρόλο αφού σε καμία ιεράρχηση της αξιολόγησης των επενδύσεων δεν μπορούσαν να προβούν. Τον τελικό λόγο έγκρισης και υπαγωγής τους στο καθεστώς ενίσχυσης είχε ο περιφερειάρχης. Όταν δε το πλαφόν της ενίσχυσης δεν επαρκούσε (περιπτώσεις εποχής Τσιόκα ή και Αγγελόπουλου) εναπόκειτο στην κρίση του Περιφερειάρχη να επιλέξει ποιους θα ικανοποιήσει και ποιους όχι. Και αυτή η κρίση δεν ήταν – όπως όλοι πιστεύουμε – αδιάβλητη. 

Η υπεύθυνη δήλωση των μηχανικών στα συμβόλαια

Φρονώ τέλος ότι η προσωπική υπεύθυνη δήλωση του καθενός μας είναι ισάξια με αυτήν του οποιουδήποτε μηχανικού που καλείται να βεβαιώσει κατά την υπογραφή συμβολαίων ότι στο όποιο προς μεταβίβαση γήπεδο, χωράφι ή οικόπεδο, υπάρχει ή όχι κτίσμα οποιασδήποτε μορφής. Αυτή η …πολυτελής παραχώρηση της πολιτείας προς τους μηχανικούς δεν έχει καμία νομική ουσιαστική βάση ή αιτιολογία. Η δε κατάργησή της είτε σήμερα, είτε αύριο, θα έπρεπε να είναι μονόδρομος.
 
Όπως αναφέρθηκε και παλαιότερα και οι προτάσεις αυτές ευτυχώς δεν είναι μοναδικές, ούτε εμπεριέχουν οποιαδήποτε μοναδικότητα. Στο χέρι μας είναι να τις εφαρμόσουμε, να τις εμπλουτίσουμε, να τις διορθώσουμε. Κι επαναλαμβάνω, όλοι μας στο τομέα μας κυρίως έχουμε να προτείνουμε λύσεις απλές κι ανθρώπινες. Ας το κάνουμε. Για μια καινούργια αρχή.
 
*Ο Χρήστος Χατζηπέμου είναι δικηγόρος και πρόεδρος του Συλλόγου Εβριτών ν.Ροδόπης.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.