«Αλλαγη σκυταλης» με αιχμες και καταγγελιες στο Κεντρο Κοινωνικης Προνοιας της ΠΑΜ-Θ

Μαρίνα Φιλιππίδου «Στην πρόνοια δε θα έπρεπε να είναι κομματικές οι θέσεις»

Τις διαδικασίες για «αλλαγή σκυτάλης» στη διοίκηση του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας της ΠΑΜ-Θ- όχι δίχως αιχμές και καταγγελίες- κίνησε η απόφαση του Υπουργού Εργασίας, κ. Πάνου Σκουρλέτη, να παύσει το υφιστάμενο διοικητικό συμβούλιο έναν χρόνο πριν από τη λήξη της θητείας του και να ορίσει νέα πρόσωπα στις αντίστοιχες θέσεις. Στη θέση της έως πρότινος προέδρου του Κέντρου, κ. Μαρίνας Φιλιππίδου, τοποθετήθηκε ο λογοθεραπευτής από την Καβάλα, κ. Σωτήριος Σωτηριάδης, ενώ μέλος του νέου διοικητικού συμβουλίου ορίστηκε και ο νευρολόγος, πρώην δημοτικός σύμβουλος Κομοτηνής, κ. Σταμάτης Μαρούδας, σε αντικατάσταση του κ. Αριστείδη Σαρχοσίδη.
 
 

«Εμείς παιδιά προσέχαμε, παιδιά μεγαλώναμε, παιδιά βοηθούσαμε, δεν ξέρω τι σχέση έχουν οι πολιτικές με αυτά τα κέντρα της πρόνοιας»

 
Ενοχλημένη για την εξέλιξη, που σήμανε την πρόωρη διακοπή της θητείας και του έργου της στο Κέντρο, εμφανίστηκε μιλώντας στον «ΠτΘ» η κ. Μαρίνα Φιλιππίδου. Η κ. Φιλιππίδου προσέφερε τις υπηρεσίες της για έναν χρόνο στην Παιδόπολη της Καβάλας, ενώ από τον Οκτώβριο του 2013 ασκούσε καθήκοντα προέδρου στο ενιαίο πλέον Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας, που προέκυψε από τη συγχώνευση των ιδρυμάτων όλης της Περιφέρειας, μεταξύ των οποίων και το Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Παίδων Κομοτηνής. Έχοντας αναλάβει σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία, έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ικανοποιημένη, που όχι μόνο διατήρησε όρθιες τις δοκιμαζόμενες κοινωνικές δομές, αλλά κατάφερε και μια σειρά από βελτιώσεις με αντίκρισμα στην ποιότητα διαμονής των περιθαλπόμενων. Ωστόσο, δεν κρύβει την πικρία της για την πρόωρη λήξη της θητείας της, ενώ μιλά ευθέως για κομματικά κίνητρα που οδήγησαν σε αυτήν την εξέλιξη. «Μου είπαν ότι δεν ακολουθούσα την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ», σημείωσε στον «ΠτΘ», για να προσθέσει με νόημα ότι «εμείς παιδιά προσέχαμε, παιδιά μεγαλώναμε, παιδιά βοηθούσαμε, δεν ξέρω τι σχέση έχουν οι πολιτικές με αυτά τα κέντρα της πρόνοιας». «Στην πρόνοια δε θα έπρεπε να είναι κομματικές οι θέσεις», υπογράμμισε η κ. Φιλιππίδου, «θα έπρεπε να τηρούνται, εφόσον υπάρχουν, οι θητείες και εφόσον ο πρόεδρος και η διοίκηση δεν δρουν ενάντια στην κυβέρνηση». «Η δική μας διοίκηση δε δημιούργησε ποτέ θέμα στην κυβέρνηση», έσπευσε να συμπληρώσει.
 
 

«Θεωρώ ότι έπρεπε, αν όχι να τελειώσω τη θητεία μου, που είχα ακόμη έναν χρόνο, τουλάχιστον να τελείωνα τα έργα που είχα αρχίσει»

 
Το σημαντικότερο για την ίδια, όμως, είναι ότι δεν της επετράπη να ολοκληρώσει τις δράσεις και τα έργα, που είχε σχεδιάσει να βγάλει εις πέρας. «Θεωρώ ότι έπρεπε, αν όχι να τελειώσω τη θητεία μου, που είχα ακόμη έναν χρόνο, τουλάχιστον να τελείωνα τα έργα που είχα αρχίσει». Ανάμεσά τους, ένα έργο ανακαίνισης στην Παιδόπολη της Καβάλας, με προϋπολογισμό 3,5 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ, το οποίο επείγει, γιατί έχει προθεσμία μέχρι το τέλος του έτους, καθώς επίσης η διαλεύκανση της υπόθεσης με τις υπεξαιρέσεις στο Ίδρυμα της Δράμας, μια πολύ σοβαρή υπόθεση που είχε αναδειχθεί με τη συμβολή της απερχόμενης διοίκησης. «Ήθελα να βγει το πόρισμα», σημείωσε η κ. Φιλιππίδου, «και αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί προσπάθησα πάρα πολύ να βγει αυτή η αλήθεια».
 
 

«Τα παιδιά σε όλα τα ιδρύματα δένονται πάρα πολύ με το προσωπικό και μετά κάθε φορά υπάρχει ένας επώδυνος αποχωρισμός»

 
Με την ευκαιρία η κ. Φιλιππίδου υπογράμμισε πως στις δομές κοινωνικής πρόνοιας είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μόνιμο προσωπικό, με το οποίο συνδέονται έντονα τα παιδιά που αυτό φροντίζει. «Τα παιδιά σε όλα τα ιδρύματα δένονται πάρα πολύ με το προσωπικό και μετά κάθε φορά υπάρχει ένας επώδυνος αποχωρισμός», σημείωσε. «Και στις διοικήσεις θα έπρεπε να υπάρχουν πιο σταθερά πρόσωπα, για να υπάρχει και μια συνέχεια, με το σκεπτικό ότι γνωρίζουν τα προβλήματα», εκτίμησε, «γιατί μέχρι να τα ξαναμάθει ο καινούργιος, η διαδικασία είναι ζημιογόνα για τα παιδιά αφού εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με άψυχα αντικείμενα, έχουμε να κάνουμε με ψυχές».
 
 

«Νομίζω ότι έχω ολοκληρωθεί σαν άνθρωπος και καμία άλλη δουλειά, καμία άλλη θέση, δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτήν»

 
Παρότι, όμως, αποχωρεί λίγο στενοχωρημένη, όπως παραδέχτηκε, λόγω του τρόπου με τον οποίο συνέβη αυτό, η κ. Φιλιππίδου παίρνει μαζί της εμπειρίες ζωής, που είναι αδύνατο, όπως εκτίμησε, να τις βρει σε οποιαδήποτε άλλη θέση. «Μπορεί να είμαι λίγο στεναχωρημένη, που δεν ολοκλήρωσα το έργο μου, αλλά από εκεί και πέρα φεύγω πάρα πολύ γεμάτη, διότι ό,τι έκανα το έκανα με πάθος και αυτό που έχω πάρει, που θεωρώ ότι δεν μπορεί να μου το πάρει κανείς και αυτό τελικά είναι ευτυχία, είναι η πάρα πολλή αγάπη», υπογράμμισε. «Εκτός από αυτήν, που έδωσα εγώ στα παιδιά και στους περιθαλπόμενους», συνέχισε, «πήρα τόσο πολλή αγάπη από τα παιδιά, που νομίζω ότι έχω ολοκληρωθεί σαν άνθρωπος και καμία άλλη δουλειά, καμία άλλη θέση, δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτήν».
 

«Νομίζω ότι ως διοίκηση βελτιώσαμε την καθημερινότητα των παιδιών»

 
Ταυτόχρονα, νοιώθει και την ηθική ικανοποίηση ότι κατάφερε να προσφέρει πράγματα στο Κέντρο και στους περιθαλπόμενους των κατά τόπους ιδρυμάτων, κάτι που ο κόσμος το έχει αναγνωρίσει. «Νομίζω ότι ως διοίκηση βελτιώσαμε την καθημερινότητα των παιδιών», σημείωσε. «Παραδείγματος χάρη, βοηθήσαμε κάποια παιδιά να σπουδάσουν», εξήγησε, «και διοργανώσαμε κάποιες δράσεις για παιδιά με αναπηρία, όπως το τουρνουά μπάσκετ, ο χορός των παιδιών με αναπηρία. Το τι χαρά είχαν μετά από το χορό και μετά από το τουρνουά… Όλα τα παιδιά θέλουν να δραστηριοποιηθούν και να δείξουν αυτό που ξέρουν, όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στον αθλητισμό. Φανταστείτε λοιπόν αυτά τα παιδιά, που είναι αποκλεισμένα, που δεν τους δίνεται η δυνατότητα συνέχεια να αθλούνται, φανταστείτε λοιπόν τι χαρά είχαν όταν μαζεύονταν όλα μαζί για να παίξουν».
 
Βελτιώσεις, όμως, πέρα από τις παραπάνω άμεσες στην καθημερινότητα των παιδιών υπήρξαν και στον τομέα των υποδομών των ιδρυμάτων. Και σε μια συγκυρία, μάλιστα, αντίξοη και ασταθή, κατά την οποία προέκυψε η ενοποίηση 5 ιδρυμάτων σε έναν ενιαίο φορέα, το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας. «Ήταν πάρα πολύ δύσκολο έργο να ενοποιηθούν 5 ιδρύματα», εξήγησε η κ. Φιλιππίδου, «γιατί και το Υπουργείο δεν ήταν έτοιμο. Για να καταλάβετε, ακόμα δεν έχει εγκριθεί ο οργανισμός, που να διέπει τη λειτουργία του Κέντρου. Στα τυφλά δηλαδή βαδίζαμε κι επί 6 μήνες δεν υπήρχε προϋπολογισμός. Όμως καταφέραμε να πληρώσουμε όλες τις υποχρεώσεις όλων των παραρτημάτων. Υπήρχε οικονομία με τη συγκέντρωση των χρημάτων στο κέντρο, προσπαθούσαμε να διαθέτουμε λεφτά σε κάθε ίδρυμα και ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός, οπότε έτσι πληρώσαμε και τους προμηθευτές, πετύχαμε καλύτερες τιμές και μπορέσαμε σε όλα περίπου τα ιδρύματα να βελτιώσουμε τις υποδομές τους. Παραδείγματος χάρη στην Κομοτηνή βελτιώσαμε πάρα πολλά πράγματα σε σχέση με τα μαγειρεία, τα πλυντήρια, ενώ συνδέθηκε το δίκτυο ύδρευσης, ξεκινήσαμε τον βιολογικό καθαρισμό. Δηλαδή σε κάθε παράρτημα είδαμε τα προβλήματά του και προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε όσο μπορούσαμε. Από εκεί και πέρα το σημαντικότερο πρόβλημα και το κυριότερο για εμένα είναι ότι υπάρχει έλλειψη προσωπικού από τις συνεχείς συνταξιοδοτήσεις υπαλλήλων, έχουν μείνει πάρα πολύ λίγοι. Εμείς όμως όχι μόνο δε μειώσαμε τον αριθμό, αντιθέτως προσπαθήσαμε να τον αυξήσαμε και στην Κομοτηνή έχουν φτάσει στους 50».
 
 

«Νοιώθω ευγνωμοσύνη προς όλους τους συμπολίτες μας, που προσφέρθηκαν και βοήθησαν με οποιονδήποτε τρόπο»

 
Κλείνοντας, η κ. Φιλιππίδου δεν παρέλειψε να μνημονεύσει τους εθελοντές, που στήριξαν τη διοίκηση και το προσωπικό των ιδρυμάτων, επιδεικνύοντας με ποικίλους τρόπους την ευαισθησία τους. «Είχαμε μεγάλη εξωστρέφεια», σημείωσε, «και αυξήσαμε πάρα πολύ τους εθελοντές σε όλα τα παραρτήματα». «Νοιώθω ευγνωμοσύνη προς όλους τους συμπολίτες μας», συνέχισε, «που προσφέρθηκαν και βοήθησαν με οποιονδήποτε τρόπο. Άλλοι με χρήματα, λίγα ή πολλά, άλλοι έγιναν συνοδοί, που φροντίζουν τα παιδιά. Όπως επίσης τα σχολεία, που ειδικά στην Καβάλα και στη Δράμα, δεν υπήρχε σχολείο που να μην κάνει ένα παζάρι για τα ιδρύματά μας. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό, γιατί τα ιδρύματά μας έγιναν γνωστά στα παιδιά, αφού ό,τι καλό μπορεί να γίνει, μπορεί να γίνει από την παιδική ηλικία, που είναι το μέλλον. Ειλικρινά όταν τα παιδιά ευαισθητοποιούνται, τότε μπορούμε να ελπίζουμε για ένα καλύτερο μέλλον». 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.