2019: Οι κυνηγοι της χαμενης ψηφου

«τον τε μηδέν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ ̓ ἀχρεῖον νομίζομεν» Περικλέους Επιτάφιος
Δεν υπάρχει τίποτα που κάνει έναν ψηφοφόρο να αισθάνεται πιο επιθυμητός, από το κυνήγι που του κάνουν οι υποψήφιοι πριν από τις εκλογές, και το 2019 οι ψηφοφόροι ήταν πολυπόθητοι, μιας και το πρώτο εξάμηνο του έτους, δεν μπορούσες να κάνεις βήμα χωρίς να πέσεις επάνω σε κάποιον υποψήφιο, που σου ζητούσε την ψήφο.

 
Άλλωστε δεν βοηθούσε την κατάσταση το γεγονός ότι μερικές φορές φαινόταν ότι σχεδόν η μισή Ελλάδα ήταν υποψήφια, είτε για τους Δήμους, ή για την Περιφέρεια, ακόμα και για την Ευρωβουλή.
 
Με τόσους υποψήφιους, και τόσες παρατάξεις δεν ήταν περίεργο που πολλοί τα μπέρδευαν, ιδιαίτερα σε εκδηλώσεις όπου η παρουσία υποψηφίων ήταν, ελλείψει καλύτερου όρου, πυκνή (η ομοιότητα των ονομάτων του Γ. Γκαράνη και του Α. Γραβάνη και η σύγχυση που προκαλούσαν προσέφερε ατέλειωτες ώρες διασκέδασης σε όσους παρέστησαν σε πολλαπλές, ομολογουμένως συνήθως στεγνές, εκδηλώσεις φορέων και συλλόγων του πρώτου εξαμήνου).
 
Στην δε Περιφέρεια οι υποψήφιοι ήταν σχετικά λιγότεροι, όμως ό,τι τους έλειπε σε αριθμό τους περίσσευε σε ορμή, αφιερώνοντας πολλές ώρες στο κυνήγι της ψήφου, μέχρι τελική πτώσεως, ενώ ουκ ολίγοι Ευρωβουλευτές σταμάτησαν και στην πόλη μας ζητώντας από τους πολίτες την ψήφο τους στις εκλογές για τις οποίες, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, δεν νοιαζόταν κανένας, εκτός φυσικά από τις ηγεσίες των κομμάτων.
 
Όμως όλα τα ωραία έχουν και ένα τέλος, και στα τέλη Μαΐου, (και στη συνέχεια στις αρχές Ιουνίου για τον δεύτερο γύρο) κάθε κατεργάρης κάθισε στον πάγκο του, και οι καινούριες διοικήσεις ετοιμάστηκαν να αναλάβουν.
 
Τα αποτελέσματα όμως των Ευρωεκλογών… έβγαλαν παράταση, με τις Εθνικές εκλογές να λαμβάνουν χώρα τον Ιούλιο, και τους νέους υποψήφιους βουλευτές, να προσπαθούν να αντιπαλέψουν τόσο τον κορεσμό από τις πολλές εκλογές που είχαν προηγηθεί, αλλά και την θερινή ραστώνη που ξεκινούσε να πιάνει πολλούς συμπολίτες μας.
 
Έτσι είχαμε αλλαγή κυβέρνησης, αλλαγή κατεύθυνσης (;) για τη χώρα, και γενικότερα πολλές αλλαγές που επηρέασαν και τις νέες διοικήσεις που ανέλαβαν σε Δήμους και Περιφέρειες
 
Η μεγαλύτερη αλλαγή όμως δεν ήταν τα πρόσωπα στους δημαρχιακούς θώκους, αλλά η εφαρμογή της απλής αναλογικής, για την οποία, πλην εξαιρέσεων, φαίνεται ότι δεν ήταν προετοιμασμένες οι παρατάξεις, με αποτέλεσμα αντιπαραθέσεις και κόντρες που πολλές φορές παραμένουν στο τυπικό και όχι στο ουσιαστικό αποτέλεσμα.
 
Έτσι είδαμε προϋπολογισμούς να ακυρώνονται, καθώς και προτάσεις για έργα να μην προχωρούν, κάτι όχι απαραίτητα αφύσικο, αλλά κάτι που δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, μιας και αν μας δίδαξε κάτι αυτή η δεκαετία, είναι ότι η στείρα άρνηση, αποδίδει πολιτικά, ενώ η συνεργασία, ιδίως για τους εκλογικά πιο αδύναμους, είναι, από πολλές απόψεις, το φιλί του θανάτου.
 
Έτσι για ακόμα μια φορά η Τοπική Αυτοδιοίκηση έγινε το εργαστήριο της Δημοκρατίας, και όπως στα εργαστήρια, άλλα πειράματα πετυχαίνουν, και άλλα προκαλούν εκρήξεις.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.