Η Αννα Μαχαιροπουλου χωρις «βιτρινα»

Με αφορμή την σημερινή παρουσίαση της ποιητικής της συλλογής «Γυμνό Δέρμα»

«Ήταν προσωπική μου ανάγκη να δώσω αυτή τη φωνή στον εαυτό μου»

 
Καλλιτέχνης ψυχή τε και σώματι… κάπως έτσι θα μπορούσε κανείς να περιγράψει την «δική μας» Άννα Μαχαιροπούλου.
 
Γνωστή στο ευρύ κοινό της Κομοτηνής, αλλά και εκτός των ορίων αυτής, ως σκηνοθέτης και ηθοποιός, επί πολλά έτη μόνιμη συνεργάτιδα του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής, με σπουδές τόσο στον χορό όσο και στο θέατρο.
 
Η Άννα Μαχαιροπούλου ήταν και παραμένει πνεύμα ανήσυχο που προσφεύγει πάντα σε νέες καλλιτεχνικές αναζητήσεις, εν είδει αναζωογόνησης.  Οι αναζητήσεις αυτές την έχουν άλλωστε οδηγήσει σε πολλά μέρη του κόσμου ώστε να «εκπαιδευτεί» και να ανακαλύψει εκ νέου τα όσα συνδέονται κυρίως με την τέχνη του θεάτρου. Χαρίζοντας όμως στον «ΠτΘ» και το αναγνωστικό του κοινό την ευκαιρία να «συνταξιδεύουμε» μαζί της δια μέσου της γραφής της, όπως κάθε φορά μας «χαρίζει» καταγράφοντας τα οδοιπορικά της στις σελίδες του «ΠτΘ».
 
Το «Γυμνό Δέρμα», η πρώτη της ποιητική συλλογή που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Βακχικόν» και παρουσιάζεται σήμερα στην Κομοτηνή, αποτέλεσε λοιπόν, για όσους την γνωρίζουμε, μια λογική συνέχεια της προσωπικότητάς της. Μία συνέχεια βέβαια που μετρά χρόνια πολλά γιατί η συγγραφή αποτελούσε ανέκαθεν για την ίδια τρόπο έκφρασης. Απλώς μέχρι πρότινος ήταν εσωτερικός.
 
Έχοντας πλέον πάρει τις απαραίτητες αποστάσεις από όσα την ενέπνευσαν και καταγράφει στα ποιήματά της, όπως δήλωσε η ίδια σε συνέντευξής της στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» το «Γυμνό Δέρμα» αποτελεί την προσωπική της ανάγκη να δώσει φωνή στον εαυτό της.
 
Άννα Μαχαιροπούλου όμως…
 
ΠτΘ: Η πρώτη σας ποιητική συλλογή είναι ένα πολύ λογικό αποτέλεσμα της έως τώρα δραστηριοποίησης και του χαρακτήρα σας για όσους σας γνωρίζουν. Αυτό ακριβώς αποτελεί και για εσάς το «Γυμνό Δέρμα»;
Α.Μ.:Νομίζω πως ναι αν και για κάποιους αποτέλεσε έκπληξη. Για κάποιους άλλους θεωρήθηκε μια φυσική συνέχεια και χαίρομαι γι’ αυτό γιατί κι εγώ έτσι το βλέπω. Χρόνια γράφω γιατί μου βγαίνει αυθόρμητα, απλώς δεν το είχα πάρει πολύ σοβαρά, εκτός από τα τελευταία χρόνια. Για μένα ήταν πολύ μεγάλο βήμα να πάρω την απόφαση και να μπω στη διαδικασία ότι τα γραφόμενά μου μπορούν να εκδοθούν και μπορεί να ενδιαφέρουν κι άλλους ανθρώπους.  Αν μη τι άλλο διότι αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να εκδόσεις ή να παρουσιάσεις κάτι αν μέσα σου δεν ξέρεις ότι μπορεί να υπάρξει κάποιος που να ενδιαφέρεται. Οπότε αποφάσισα να κάνω αυτό το «δώρο» στον εαυτό μου στην ουσία, να κάνω αυτό το μεγάλο βήμα και το έκανα.
 

«Στην ποίηση, εν αντιθέσει με άλλες τέχνες, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να κρυφτείς»

 
ΠτΘ: Αυτή η ποιητική συλλογή αποτελεί αποτέλεσμα και εσωτερικής δικής σας διαδικασίας, σε σχέση με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας σε καθημερινό επίπεδο; Και αν ναι αυτό δεν έχετε σε πλήρη αντίθεση με την «έκθεση» που εμπεριέχει το επάγγελμα της σκηνοθέτη;
Α.Μ.: Σίγουρα είναι μια τελείως εσωτερική και ψυχοαναλυτική διαδικασία και όταν αυτή μεταφράζεται σε ένα αποτέλεσμα που πλέον αφορά και άλλους, λέγεται τέχνη. Το ίδιο είναι και το θέατρο, με την διαφορά ότι έχεις μία άλλη «βιτρίνα» να κρυφτείς. Αυτό είναι η τέχνη, οι εσωτερικές σου διαδικασίες, η εσωτερική σου ανάγκη για έκφραση από αυτά που βιώνεις και από αυτά που ζυμώνονται μέσα σου, τα οποία βγαίνουν με έναν τρόπο που να έχει μια αισθητική και μια ομορφιά που επιτρέπουν την επικοινώνησή τους. Απλώς κάθε φορά διαλέγεις το μέσο.  Αυτό κάνεις και στο θέατρο και στον χορό και στην ποίηση, απλώς στην τελευταία είναι πολύ πιο άμεσο. Δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να κρυφτείς. Στο θέατρο μπορείς να κρυφτείς πίσω από τον ρόλο που παίζεις, πίσω από την παράσταση, πίσω από τους άλλους. Στην ποίηση είσαι εσύ γυμνός, γι' αυτό και επέλεξα ως τίτλο το “Γυμνό Δέρμα”.
 
ΠτΘ: Αυτό αποτέλεσε και την αφορμή της καθυστέρησης της έκδοσης της συλλογής αυτής υπό την έννοια ότι γνωρίζουμε πως γράφετε εδώ και χρόνια. Υπήρχε καθόλου ο φόβος της έκθεσης;
Α.Μ.: Σίγουρα. Νομίζω ότι απαιτούταν και μια κάποια ωριμότητα, ώστε όλα αυτά τα οποία αφορά να «διυληθούν» καλύτερα μέσα μου και να τα δω και από μία απόσταση. Τα περισσότερα ποιήματα έχουν γραφτεί τα προηγούμενα χρόνια. Κάποια στιγμή βγαίνεις απ' έξω και βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά και κατ’ επέκταση μπορείς να διαχειριστείς και διαφορετικά όλη αυτή τη ζύμωση, αντιμετωπίζοντάς την πλέον ως έργο. Για μένα ήταν ότι έπρεπε να δώσω αυτή τη φωνή στον εαυτό μου, γιατί αλλιώς αισθανόμουν ότι θα πνιγώ.
 

«Τα φυσικά στοιχεία κυριαρχούν στα ποιήματά μου γιατί εκεί μπορώ και ελευθερώνομαι»

 
ΠτΘ: Από πόσα ποιήματα αποτελείται η ποιητική συλλογή και ποιο είναι το περιεχόμενο των ποιημάτων, αν αυτό μπορούμε να το ορίσουμε;
Α.Μ.: Εμπεριέχει ποιήματα που περιγράφουν εσωτερικά τοπία και καταστάσεις, τόσο ψυχολογικές όσο και πνευματικές. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει μια πολύ στενή επαφή και ανάγκη, για τη φύση. Τα φυσικά στοιχεία κυριαρχούν στα ποιήματά μου γιατί εκεί νοιώθω ότι μπορώ και ελευθερώνομαι και εκφράζονται οι ψυχολογικές μου αντιδράσεις. Επίσης είναι αρκετά γυναικεία, μοιραία, υπό την έννοια ότι θεωρώ πως μία γυναίκα θα μπορέσει πιο πολύ να αντικατοπτριστεί σε αυτά παρά ένας άντρας. Όχι ότι δεν γίνεται, αλλά νομίζω ότι είναι πιο πολύ έντονα  τα στοιχεία γυναικείας ψυχοσύνθεσης παρά αντρικής. Τα ποιήματα δεν είναι ενιαίας χρονικής περιόδου. Κάποια είναι πάρα πολύ παλιά, κάποια είναι των τελευταίων πέντε χρόνων. Έκανα ένα συνονθύλευμα,στο μέτρο του δυνατού, ώστε να αποτελέσουν μια ενότητα.
 

«Λόγω επαγγέλματος έχω ήδη σκληραγωγηθεί απέναντι στην κριτική»

 
ΠτΘ: Το επάγγελμά σας, σας έχει δώσει τη δυνατότητα της έκθεσης, ωστόσο είστε έτοιμη να σταθείτε απέναντι στην όποια κριτική, για ένα τόσο εσωτερικό αποτέλεσμα όπως η γραφή σας;
Α.Μ.: Θα πρέπει να είμαι. Επειδή το επάγγελμά μου είναι ήδη ένα επάγγελμα που είναι εκτεθειμένο στην κριτική, έχω ήδη μία σκληραγώγηση απέναντι σε αυτή.  Είναι και μια δοκιμή για κάθε άνθρωπο, για κάθε καλλιτέχνη, το ότι πρέπει να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι αυτό που κάνεις, εφόσον το γνωστοποιείς,  θα τύχουν και διαφορετικών κριτικών. Το θέμα είναι κατά πόσο εσύ είσαι έτοιμος πρώτα απ' όλα να το δεχθείς με τον εαυτό σου. Κάνεις κάτι γιατί περιμένεις την αποδοχή των άλλων ή κάνεις κάτι γιατί είναι η πραγματική σου έκφραση και υπάρχει ανάγκη να δώσεις ένα στίγμα ή να πεις κάτι;
 
ΠτΘ: Εκεί έγκειται και η επιτυχία…
Α.Μ.:Συνήθως ναι. Αισθάνθηκα ότι ήμουν εντάξει. Ήθελα να είμαι ειλικρινής σε αυτό που εκφράζω και σε αυτό που θέλω να δώσω. Από κει και πέρα εγώ είμαι εντάξει. Οποιαδήποτε κριτική είναι δεκτή, ακόμα και αρνητική γιατί κάτι θα έχεις να μάθεις από αυτό και σου χρειάζεται.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.