Οταν οι πολιτικοι διδασκουν θεατρο

Τον Κονσταντίν Στανισλάφσκι τίμησε την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου η Google. Διάβασα λοιπόν μερικά περί θεάτρου: Υπάρχουν δύο σχολές:
 
Το σύστημα Στανισλάφσκι εστίαζε στην ανάπτυξη της καλλιτεχνικής αλήθειας πάνω στη σκηνή, διδάσκοντας στους ηθοποιούς να «ζουν το ρόλο» κατά τη διάρκεια της παράστασης.
 
Στην μπρεχτική μέθοδο της αποστασιοποίησης, «είσαι μέσα κι έξω από το ρόλο σου». Είσαι μέσα, γιατί πρέπει να τον ερμηνεύσεις, και την ίδια στιγμή έξω ως παρατηρητής. Δεν ταυτίζεσαι με το πρόσωπο που υποδύεσαι και η ερμηνεία δεν αφήνει περιθώρια στο κοινό να γελάσει ή να κλάψει με την «ψυχή» του, αλλά έντονη την αμφιβολία, σκέψη, ερωτηματικά, για να οδηγηθεί στην αντίληψη της βαθύτερης ουσίας του έργου.
 
Μπρεχτική αποστασιοποίηση ή στανισλαφσκική ερμηνευτική; Οι θεατράνθρωποι απαντούν ότι εξαρτάται από το έργο.
 
Ποιος όμως μπορεί να αποδώσει καλύτερα και στις δύο μεθόδους; Ασφαλώς οι πολιτικοί.
 
Όταν πρόκειται για ψήφους, για «επαφή με το λαό» τότε ο Στανισλάφσκι είναι στα φόρτε του. Είτε πρόκειται για επική υπερπαραγωγή (ο Καμμένος με στολή βατραχανθρώπου να καβαλάει το ελικόπτερο, Ο Πολάκης με το νυστέρι πάνω από τον ασθενή στο χειρουργείο), είτε για έργο λυρικό (η Τσαρουχά να δακρύζει έξω από το υπουργείο, ο Κουίκ να γονατίζει μπροστά σε κάτι που δεν φαίνεται στη φωτογραφία).
 
Στις δυσχέρειες όμως οι πολιτικοί ψηφίζουν δαγκωτό Μπρεχτ. Η Δούρου δεν είχε αρμοδιότητες στο Μάτι, φταίει ο στρατηγός άνεμος και οι ασύμμετρες επιθέσεις, για το χάλι στα νοσοκομεία φταίει ότι αρρώστησαν όλοι μαζί. Και μετά έρχονται τα «πρέπει» και τα ευχολόγια, λες και αυτοί είναι κάποιοι τρίτοι και όχι οι κυβερνώντες.
 
Οι πολιτικοί όντως διδάσκουν θέατρο.
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.