«Αγαπημενη μου Κομοτηνη, εχω σχεδια, εχω παραστασεις, εχω ιδεες, εχω ορεξη για δουλεια… Μην με διωχνεις…»

Ανοικτή επιστολή του ταλαντούχου κομοτηναίου καλλιτέχνη Ιωακείμ Ιωακειμίδη προς τους Κομοτηναίους και τη σχέση τους με το καλλιτεχνικό έργο

Eίκοσι χρόνων πλέον ο Ιωακείμ Ιωακειμίδης, ο ταλαντούχος καλλιτέχνης που μάγεψε το κοινό με το ταλέντο του και το πάθος του για το μουσικό θέατρο, από τότε που ως μαθητής ακόμη ανέβηκε στη σκηνή, αδιάκοπα εργαζόμενος από τότε, δυο μόλις χρόνια μετά, θέτει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων σχετικά με σημαντικές διαστάσεις της καλλιτεχνικής έκφρασης στον τόπο μας και τις πολιτικές προς τα «δικά» μας ή «μη δικά μας» παιδιά-καλλιτέχνες.
 
Θέτει δηλαδή το ζήτημα πότε η πόλη θα είναι συνολικά φιλική προς την καλλιτεχνική δημιουργία και πότε θα τη συνδράμει ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΣ ΤΗΝ. Γιατί και οι καλλιτέχνες είναι άνθρωποι και έχουν ανάγκη το ψωμί, και ακριβέστερος δείκτης πολιτισμού μιας περιοχής είναι η εφαρμογή του αυτονόητου: του σεβασμού δηλαδή προς τον καλλιτέχνη και της φροντίδας  της πολιτείας να δεξιώνεται και να αμείβει την καλλιτεχνική δημιουργία.
 
Ιωακείμ Ιωακειμίδης όμως, και οι έχοντες ώτα ακουέτωσαν…
 
«Θα ήταν μεγάλη μου χαρά και τιμή ─κυρίως─ οι κομοτηναίοι, να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να διαβάσετε την ακόλουθη δημοσίευσή μου και φυσικά αν θέλετε να την κοινοποιήσετε.*
 
Πριν ξεκινήσω θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως το κοινό και ο κόσμος που με στηρίζει τόσα χρόνια στις παραστάσεις μου ΔΕΝ έχει καμία ανάμειξη με όλα αυτά που έχω σκοπό να πω. Αντιθέτως το κοινό είναι τελικά και το ΜΟΝΟ που στηρίζει όλους τους τοπικούς καλλιτέχνες και αυτό μας τιμάει! ─ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ─
 
Καλλιτέχνης: Ο άνθρωπος ο οποίος ζει για την τέχνη του, ζει για να κάνει ΠΑΝΤΑ πρώτα τους άλλους χαρούμενους και μετά τον ίδιο του τον εαυτό. Είναι αυτός που θα γράψει κάτι, αυτός που θα το φτιάξει με τα ίδια του χέρια, θα αφιερώσει ατελείωτες ώρες δουλειάς χωρίς να κοιμηθεί. Αυτός που θα ρίξει όλα του τα λεφτά σε μια δουλειά χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Αυτός που θα σε βοηθήσει με την παράστασή του, αυτός που θα σε κάνει να σκεφτείς… Πιθανότατα αυτός που θα σου αλλάξει την διάθεση και θα σου δείξει έναν δρόμο που ίσως ποτέ δεν είχες φανταστεί. Καλλιτέχνης είναι αυτός που θα σου δείξει την ψυχή του μέσα από τα έργα του. 

Στην Κομοτηνή, την πόλη που μεγάλωσα, στην πόλη που ξεκίνησα, η λέξη καλλιτέχνης έχει μάλλον παρεξηγηθεί… 

Στην πόλη ΜΟΥ την Κομοτηνή, την πόλη που μεγάλωσα, στην πόλη που ξεκίνησα η λέξη καλλιτέχνης έχει μάλλον παρεξηγηθεί… Ένας δήμος που μάλλον πιστεύει ότι ο καλλιτέχνης, ο ηθοποιός, ο τραγουδιστής κλπ είναι ο γελωτοποιός που θα κάνει τον κόσμο να γελάσει και να περάσει όμορφα χωρίς καμία αμοιβή, χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Ε. λοιπόν ΟΧΙ. Δεν είναι αυτό το πράγμα. Ένας δήμος και μια κοινωνία που ξέρει πολύ όμορφα να λέει σε ΕΜΑΣ τα νέα παιδιά:  «σας στηρίζουμε»,  «είμαστε εδώ για τα νέα παιδιά»,  «σας θαυμάζουμε και εσάς και τη δουλειά σας».
 
Δεν θέλουμε να ακούμε.. καταλάβετε το!!! Θέλουμε να βλέπουμε πράξεις!!! Θέλουμε την βοήθειά σας. Κουραστήκαμε στο δωρεάν. Κουραστήκαμε στις υποσχέσεις και στο θα, θα, θα, θα… 

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ποσά δίνονται σε γνωστούς, σε φίλους αλλά και σε ανθρώπους που στην συνέχεια στηρίζουν πολιτικά 

Προσωπικά, σαν Ιωακείμ σαν ενεργό καλλιτεχνικό μέλος της μικρής μας κοινωνίας έχω κουραστεί με το «δεν έχουμε χρήματα»,  «δεν μπορούμε να το καλύψουμε αυτό»,  «δεν πληρώνουμε»  ─και μιλάω για εξευτελιστικά ποσά─ και μετά να μαθαίνω πως ΤΕΡΑΣΤΙΑ ποσά δίνονται σε γνωστούς, σε φίλους αλλά και σε ανθρώπους που στην συνέχεια θα σας στηρίξουν πολιτικά. ΑΗΔΙΑΖΩ.
 
Το χειρότερο όμως είναι κάτι το οποίο γίνεται  ─και μάλιστα πολύ συχνά─ το ότι ΔΕΝ υπάρχει καμία στήριξη κι όμως υπάρχει η ΑΠΑΙΤΗΣΗ της αναφοράς:  αυτός βοήθησε, ο άλλος βοήθησε, αυτός έκανε αυτό, αυτός έκανε εκείνο ΧΩΡΙΣ να έχει υπάρξει η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ στήριξη. 

Όταν όλοι εσείς που είστε εκεί  «ψηλά» μάθετε να εκτιμάτε την δουλειά μας θα είμαστε εδώ για να σας στηρίξουμε 

Μπορεί κάποιοι να θέλουν να κάνουν τα στραβά μάτια για μια ζωή όπως κάνω και εγώ τα τελευταία χρόνια που έχω συνειδητοποιήσει πως λειτουργεί το όλο «σύστημα», αλλά θέλω να σας πω πως προσωπικά δεν θα το συνεχίσω αυτό. Δεν πρόκειται να παίξω τα παιχνίδια σας, δεν πρόκειται να σας κάνω την χάρη. Όταν όλοι εσείς που είστε εκεί  «ψηλά» ─ξερνάω─ μάθετε να εκτιμάτε την δουλειά μας θα είμαστε εδώ για να σας στηρίξουμε.
 
Δεν μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που με νύχια και με δόντια να κάνουν τα πάντα για να στηρίξουν τα νέα παιδιά ενώ ταυτόχρονα ακούμε λόγια από ανθρώπους της πόλης του τύπου «εε, δεν στηρίζουμε τοπικούς καλλιτέχνες συγγνώμη».  Είμαστε με τα καλά μας; Να ακούγονται τέτοια λόγια από μια τόσο μικρή κοινωνία; Είναι ντροπή μας. 

Μέχρι στιγμής σαν πόλη έχουμε βάλει όπισθεν και κατευθυνόμαστε στον γκρεμό! 

Μόνον  ένας άνθρωπος υπάρχει σε αυτή την πόλη που στηρίζει τους νέους καλλιτέχνες και τις ιδέες τους και αυτή είναι η κ. Αντζελα Δράκου, την οποία θέλω να ευχαριστήσω δημοσίως. Είναι η γυναίκα που με στήριξε σε ΟΛΑ από το πρώτο βήμα μέχρι και τώρα. Μακάρι να είχατε και άλλοι την όρεξή της και το ανοιχτό της μυαλό μπας και πάμε μπροστά σαν πόλη γιατί μέχρι στιγμής έχουμε βάλει όπισθεν και κατευθυνόμαστε στον γκρεμό! Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω και τον «Παρατηρητή της Θράκης», την Νατάσα Βαφειάδου και την κ.Τζένη Κατσαρή- Βαφειάδου για την βοήθειά τους, την στήριξή τους αυτά τα χρόνια και τα μαθήματα ζωής που μου δίνουν γιατί ΠΑΝΤΑ ήταν εκεί για εμένα σε οτιδήποτε και αν ετοίμαζα σε οτιδήποτε και αν σκεφτόμουν.
 
Αυτή η πόλη πρέπει επιτέλους να Βάλει ΣΩΣΤΟΥΣ ανθρώπους στις ΣΩΣΤΕΣ θέσεις!!! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ αν ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ! Επιτέλους κάντε και κάτι σωστό. Ανοίξτε τους χώρους για όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο για τους γνωστούς και τους φίλους σας.
 
Για να μην μιλήσω για το Μέγαρο Μουσικής που το καταντήσατε ΟΛΟΙ μαζί σε αυτό το ΧΑΛΙ και τώρα ρημάζει. Το διαμάντι της Κομοτηνής και το διαμάντι της Κομοτηνής. Το διαμάντι λοιπόν αποδείχθηκε ΚΑΡΒΟΥΝΟ που το πετάτε ο ένας στα μούτρα του άλλου ρίχνοντας τις ευθύνες σε οποιονδήποτε άλλον πέρα του εαυτού σας!
 
Έκανα συζητήσεις με τοπικούς καλλιτέχνες, ηθοποιούς κλπ και όλοι μου λένε απογοητευμένοι «συνήθισέ το γιατί όλοι έτσι είναι εδώ».
 
Σας ενημερώνω λοιπόν ότι δεν είμαι ΑΚΟΜΑ ένας που θα το κάνει αυτό. ΟΧΙ πλέον.
 
Κλείνοντας θα ήθελα να προσθέσω πως ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ να βλέπουμε τα ίδια άτομα στις ίδιες παραστάσεις που ελάχιστες φορές έχουν να δώσουν κάτι στο κοινό. Κουραστήκαμε να βλέπουμε τις ίδιες συνεργασίες, τις ίδιες κλίκες και τις οικονομικές σας συμφωνίες μεταξύ γνωστών/φιλών/πιθανότατα και ψηφοφόρων σας, όσο εμείς οι νέοι που ξεκινάμε τώρα σας ζητάμε ένα χαρτζιλίκι για την σκληρή δουλειά που κάνουμε και δεν μας δίνετε ούτε ψίχουλο.
 
Αναγκαζόμαστε να ψάχνουμε χορηγούς για να μπορούμε να βγάλουμε τα έξοδα που έχουμε, τα οποία φυσικά βάζουμε από τη τσέπη μας και τα οποία δεν είναι λίγα… Πληρωνόμαστε από μαγαζιά που προσπαθούν να μας βοηθήσουν οικονομικά, τα κάνουμε ΟΛΑ μόνοι μας. 

Αγαπημένη μου Κομοτηνή Βοήθησέ με. Μην με διώχνεις  

Αγαπημένη μου πόλη, αγαπημένοι μου άνθρωποι αυτής της πόλης που τόοοοοσοοο πολύ με έχετε στηρίξει αυτά τα χρόνια, δυστυχώς η «συνεργασία μας» μετά το τέλος της παράστασης  “Disney The Show LIVE”,  η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 22 και 23 Σεπτεμβρίου, θα διακοπεί,  και θα διακοπεί μέχρι αυτοί που έχουν τα καλλιτεχνικά ηνία της πόλης να βάλουν μυαλό. Δεν είμαστε χαζά τα νέα παιδιά ούτε έχουμε απαιτήσεις όπως πιστεύετε εσείς που είστε εκεί ψηλά. Το ότι μάθατε να σας τα κάνουν σχεδόν όλα δωρεάν και ότι ο ένας χρωστάει χάρη στον άλλον θα κοπούν. Αν όχι τώρα ελπίζω σύντομα. Η δουλειά  πρέπει να πληρώνεται και πρέπει οι γύρω μας να μάθουν να την εκτιμούν. Είμαι ανοιχτός σε κάθε νέα συνεργασία, σε κάθε νέα αρχή με την προϋπόθεση της ειλικρίνειας, της κατανόησης και της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ.
 
Αγαπημένη μου Κομοτηνή, έχω σχέδια, έχω παραστάσεις, έχω ιδέες, έχω όρεξη για δουλειά… Έχω όνειρα. Είμαι ο Ιωακείμ. Ένα από τα νέα σου παιδιά που προσπαθούν να αλλάξουν και να δώσουν κάτι σε αυτή την πόλη ─ακόμα και αν ζω και σπουδάζω πλέον στην Αθήνα─ Βοήθησέ με. Μην με διώχνεις. Είμαι εδώ και περιμένω τις απαντήσεις όλων αυτών. Δεν μιλάω πλέον για συμβιβασμό. Μιλάω για απαντήσεις που οφείλετε να δώσετε σε εμένα και σε ΟΛΑ τα νέα παιδιά που τώρα ανοίγουμε τα φτερά μας.»
 
*Το κείμενο αναρτήθηκε στο τοίχο του Ιωακείμ Ιωακειμίδη στο fb. Οι εσωτερικοί υπότιτλοι είναι της σύνταξης.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.