Ο Ιορδανης Μπεναβιδης βρισκεται 53 χρονια στο τιμονι
Οι περισσότεροι φοιτητές τον γνωρίζουν από τα καθημερινά δρομολόγια που εκτελεί από την πόλη προς την Πανεπιστημιούπολη. Λίγοι όμως ξέρουν την ζωή του κ. Ιορδάνη Μπεναβίδη, που εδώ και 53 χρόνια έχει γνωρίσει τον κόσμο μέσα από τα ταξίδια του.Αν και ακολουθεί το επάγγελμα του οδηγού ήδη από το 1965 συνεχίζει ακούραστος να εκτελεί πολυήμερα δρομολόγια σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι αν κάνεις επάγγελμα αυτό που αγαπάς τα χρόνια δεν έχουν καμία σημασία.
Ο ίδιος κατάγεται από τη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης και γεννήθηκε στο Περιθώρι Δράμας. Οι πολιτικές εξελίξεις της περιοχής όμως ανάγκασαν την οικογένειά του να εγκαταλείψει την περιοχή, όπως εξήγησε αφηγούμενος την ιστορία του. «Όταν γεννήθηκα την περιοχή έλεγχε το Εθνικό Αντιστασιακό Μέτωπο. Ο πατέρας μου ήταν αντάρτης και ο μοναδικός που είχε πάει στο γυμνάσιο, έτσι τον έκαναν δάσκαλο. Με την επικράτηση της αντίθετης πλευράς, όμως κυνηγηθήκαμε και εγκαταλείψαμε το σπίτι μας, ενώ ήμουν μόλις 7 μηνών» θυμήθηκε ο ίδιος.
Μοναδικές εμπειρίες, αξέχαστες περιπέτειες και σπουδαίες γνωριμίες
Μεγαλώνοντας, λοιπόν, ανακάλυψε το μεγάλο του πάθος, τα ταξίδια. Η δουλειά του είναι ταυτόχρονα και η μεγάλη του αγάπη, αφού από τη θέση του οδηγού έζησε μοναδικές εμπειρίες, αξέχαστες περιπέτειες και σπουδαίες γνωριμίες. Οι αναμνήσεις του φυσικά είναι αμέτρητες και θα χρειαζόταν ολόκληρο βιβλίο για να καταγραφούν, ξεχώρισε, ωστόσο, μερικές και τις μοιράστηκε μέσα από τον «ΠτΘ», με κυριότερο «σταθμό» στην πορεία του το ταξίδι του με τον «Πράσινο Πατριάρχη», όπως συνήθιζαν να αποκαλούν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
«Με τον Παναγιώτατο έκανα δύο ταξίδια στην Μαύρη Θάλασσα και τον Δούναβη. Ο ίδιος είχε αναδείξει την σημασία του φυσικού περιβάλλοντος και συνήθιζε να συμμετέχει σε πολλά προγράμματα στο εξωτερικό», συνέχισε εξιστορώντας δεκάδες οδοιπορικά που του έδωσαν την ευκαιρία να συναναστραφεί με πολλούς και ενδιαφέροντες ανθρώπους, «μέσα από αυτά τα ταξίδια εγώ είχα την τύχη να ταξιδέψω με ανθρώπου που ψάχνανε. Το 1978 είχαμε κάνει ένα ταξίδι Ανατολία-Πόντος, μέσα από το οποίο στη συνέχεια βγήκαν βιβλία με κείμενα της Μαριάννας Κορομηλά. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια υπήρχαν 36 επιβαίνοντες, που τρεις φορές την εβδομάδα τα απογεύματα βρίσκονταν στην πολιτιστική εταιρεία Πανόραμα στην Αθήνα, έκαναν συναντήσεις και συζητούσαν για το χώρο που θα επισκεφτούν. Ανάμεσά τους βρισκόταν ο Πάρις Κονόρτας από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο που μιλούσε για την Αρχαία Ελλάδα, για τις αποικίες που η πρώτη παρουσία των Ελλήνων στη Μαύρη Θάλασσα αναφέρεται μέσα από του μύθους. Γνώρισα την Τραπεζούντα όταν ακόμα “ζούσε” εντός των βυζαντινών της ορίων, τώρα είναι μια τερατούπολη».
Η απίστευτη συνάντηση με τον Τιντόρ Ζιβκόβ
Η γνωριμία που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη του, μιας και από αυτήν αποκόμισε πολλά, ήταν αυτή με τον Τιντόρ Ζιβκόκ, πρώτο γραμματέα του Κομουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας. Τον περιέγραψε ως έναν άνθρωπο απλό, συνάμα όμως και εντυπωσιακό. «Ήταν ένα καθεστώς πολύ προοδευτικό. Γι' αυτό και οι αλλαγές της Βουλγαρίας δεν ήταν τόσο άγριες όσο ήταν στις άλλες χώρες. Κι αν η ιστορία είχε καθυστερήσει μερικά χρόνια ακόμα πιθανόν να μην χρειαζόταν, γιατί είχε κάνει κάποια ανοίγματα που δεν τα είχαν κάνει οι άλλοι» εκτίμησε ο ίδιος.
Η μεταξύ τους συνάντηση έγινε τυχαία, το βράδυ της Πρωτοχρονιάς του 1979, όπως εξιστόρησε ο κ. Μπεναβίδης «στα βουνά η κίνηση είναι μηδενική. Όπως κατεβαίναμε με την γυναίκα μου μέσα στο πούλμαν να πάμε στο χωριό που θέλαμε να πάμε, βλέπω έξω από το δρόμο κάτι φώτα. Σταματάω και βλέπω ένα ΙΧ που έχει γλιστρήσει από τα χιόνια και έχει φύγει έξω από το δρόμο. Κατεβαίνω κάτω, βλέπω πως είναι η κατάσταση, παίρνω ένα σκοινί από την παγκαζιέρα, δένω τη Mercedes στο πούλμαν. Ο οδηγός μας ευχαρίστησε, μου έδωσε μια κάρτα και την έβαλα στην τσέπη. Μετά από δέκα λεπτά καθόμασταν στο ίδιο τραπέζι. Εκεί που πηγαίναμε εμείς πήγαινε κι αυτός. Από εκείνη τη γνωριμία προέκυψε η γνωριμία με την προεδρική οικογένεια. Ο άνθρωπος που βοηθήσαμε ήταν γαμπρός του. Ήταν τότε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, η γυναίκα του ήταν Υπουργός Πολιτισμού, και ήταν η κόρη του Ζίφκοφ».
«Η οικογένειά μου έμαθε να ταξιδεύει»
Ο κ. Μπεναβίδης, όμως, δεν θα μπορούσε να λείπει εβδομάδες ολόκληρες από το σπίτι αν δεν είχε την υποστήριξη της οικογένειάς του. Κι αυτό γιατί τόσο η γυναίκα του όσο και τα παιδιά του όχι μόνο έδειχναν πάντα κατανόηση, αλλά έμαθαν να αγαπούν και οι ίδιοι τις αναζητήσεις. «Η οικογένεια έμαθε να ταξιδεύει. Έτσι προσπάθησα να διδάξω στα παιδιά και τα ανίψια μου ιστορία. Οι βόλτες μας είχαν σκοπό, να γνωρίσουν το Αρχαιολογικό Μουσείο, να περπατήσουν στην πόλη, να πάνε στη Μοσυνούπολη, στη γέφυρα του Κομψάτου, στην Αναστασιούπολη, να περάσουν στα Άβδηρα, να πάνε στο Φανάρι, στη Μαρώνεια, στη Μεσημβρία, στη Σύναξη, και σιγά σιγά να τους ανοίγω τον ορίζοντα» τόνισε χαρακτηριστικά.
«Αν δεν ξέρεις τον τόπο δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί τα πράγματα γίνονται εδώ κι όχι εκεί»
Εξάλλου και ο ίδιος από μικρός αγαπούσε την ιστορία και την γεωγραφία, είπε μιλώντας για ένα μάθημα που έμελλε να μάθει αργότερα και του άνοιξε τους ορίζοντες, την τοπογραφία. «Αν δεν ξέρεις τον τόπο δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί τα πράγματα γίνονται εδώ κι όχι εκεί. Πάντα μου άρεσε η δουλειά μου, γιατί μου έδινε την ευκαιρία να αποκτήσω πρόσβαση στην πληροφόρηση και να αποκτήσω ιστορικές γνώσεις που τρομάζουν και πανεπιστημιακούς», συνέχισε μιλώντας για το «μυστικό» που τον κάνει να παραμένει στο τιμόνι μετά από τόσα χρόνια. «Όταν έχω ελεύθερο χρόνο στα ταξίδια προσπαθώ να βρω πράγματα που δεν θα έχω την ευκαιρία να δω αλλού. Οι παρωπίδες δεν υπάρχουν σε μένα. Προσπαθώ να τα δω όλα, να πάρω τα καλά και τα κακά από όλους» εξήγησε.
Ρωτώντας τον τι σκοπεύει να κάνει μετά την συνταξιοδότησή του η απάντηση ήταν άμεση και αυθόρμητη «όσο αντέχω θα ταξιδεύω», είπε κλείνοντας με μία συμβουλή για τα νέα παιδιά που ονειρεύονται μία καριέρα στο τιμόνι «δεν είναι εύκολη δουλειά και δεν μπορεί να μπει σε καλούπι ωραρίων. Αν δεν την αγαπάς, να μην την κάνεις, δεν βγαίνει».
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
