Σκοτεινη γεφυρα

Τον ήξερα από την παιδική του ηλικία και από τα λεγόμενά του μπορούσα να καταλάβω ότι συχνά βρισκόταν σε σύγχυση. Παλιά, έψαχνε στην εγκυκλοπαίδεια και στα βιβλία να μάθει, αυτά που στρεβλά μάθαινε από το στενό περιβάλλον του.
      
Όταν πηγαίναμε στο σχολείο, ο φίλος μου αυτός νόμιζε πως ό,τι λέγεται πολιτικά αριστερό έχει  συνάφεια με τη δύναμη κάποιου κακού. Έτσι, μπέρδευε την κατάσταση αναπηρίας με την πολιτική ιδιότητα ενός δικηγόρου της γειτονιάς του και νόμιζε πως οι δικοί του, μέσα στο σπίτι, τον έλεγαν αυτόν «αριστερό», επειδή από τον ώμο του, στη θέση του ακρωτηριασμένου του χεριού, αριστερά, κρεμόταν  ένα πλαστικό υποκατάστατο.    
 
Στην εφηβεία προσπαθούσε συνεχώς να κάνει νέο ξεκίνημα, θέλοντας να χαράξει το δικό του προσωπικό δρόμο. Στην πραγματικότητα όμως προσπαθούσε με διάφορες τελετουργίες, απεγνωσμένα, να ενοποιήσει τα κομμάτια του εαυτού του,  μάλλον να κατευνάσει το υποβόσκον άγχος του. 
     
Από τα προσωπικά του αντικείμενα αγαπούσε περισσότερο τα βιβλία και ήταν συνδεδεμένος συναισθηματικά μαζί τους, τόσο που αποτελούσαν είδος υποκατάστατου ή φετίχ των σχεδόν ανύπαρκτων διαπροσωπικών του σχέσεων.
    
Κάποτε, μου εξομολογήθηκε ότι τα ερωτικά θέματα τον κατέτρυχαν και συχνά, σε στιγμές εσωτερικής έντασης, δημιουργούνταν ανατροπές σ’ αυτά που η «λογική» του τον ωθούσε. Και συνέβαινε ύστερα να υπάρχουν άλλες σκοτεινές δυνάμεις μέσα του που αντέστρεφαν την ψυχική του διάθεση και προκαλούσαν αισθήματα συστολής και απογοήτευσης.
 
Πολλά χρόνια αργότερα, στην ώριμη ηλικία ξανασυναντηθήκαμε και έμαθα ότι ανάλωσε μεγάλο χρόνο της ζωής του σπουδάζοντας συνεχόμενα για την απόκτηση τριών πανεπιστημιακών διπλωμάτων των θετικών σπουδών. Όμως, δεν ήμουνα σίγουρος, από αυτά που κατά καιρούς μου έλεγε, αν πάντα το ενδιαφέρον του δεν επικεντρωνόταν μόνο στην εξωτερική αιτία των φαινομένων, στην αβέβαιη αιτιότητα και σε ό,τι μπορεί να συνθέτει τις μυστηριακές σχέσεις των πραγμάτων.
 
Στη συναισθηματική του επικοινωνία έδειχνε να υστερεί και αμφέβαλα ότι ποτέ του είχε μάθει κάτι περισσότερο  από τις ίδιες τις εμπειρίες της ζωής του, δηλαδή όσα χρειάζεται για να κατανοείς το υπόστρωμα των εννοιών και των λέξεων. Βέβαια, είναι αλήθεια ότι ήξερε πολλά, αλλά μόνο από εγκυκλοπαιδική άποψη, όπως ήταν αυτά που μου ανέλυε, λεπτομερειακά, σχετικά με τη λειτουργία του εγκεφάλου. Γιατί έδειχνε να μην αισθάνεται την ιδιαιτερότητα και τη σχέση των ημισφαιρίων του εγκεφάλου με το ίδιο το σώμα μας, προπάντων όταν αυτό αρνείται να υποταχθεί και γρι δεν καταλαβαίνει ως προς το βάθος την έννοια του χρόνου και τις επιμερίσεις του.
 
Παρόλα αυτά όμως, κάποτε τα μάτια του χάνονταν ή ανεπαίσθητα βούρκωναν και διαισθανόμουν τότε ότι ο φίλος μου αυτός βιωματικά ένιωθε κάτι σκοτεινό και αρχέγονο  που συνέδεε στιγμιαία το σώμα του, σαν  γέφυρα, με την ενέργεια και το άπειρο του κόσμου. 
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.